WYCIECZKA NA ISLANDIE

Granica:

Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu w Islandii jest paszport (ważny minimum 3 miesiące ponad planowany okres pobytu) lub dowód osobisty (nowego i starego typu). Islandia nie jest w pełni objęta unią celną, dlatego też obowiązują inne niż na terenie Unii Europejskiej przepisy dotyczące wwozu towarów przez turystów. Bez cła i innych podatków można wwieźć do Islandii (oprócz rzeczy osobistych potrzebnych na czas podróży): do 3 kg żywności o wartości nieprzekraczającej 13 000 ISK, (ok. 140 EUR) z wyjątkiem produktów surowych; 1 l mocnego alkoholu (o zawartości 22-79%). Napoje alkoholowe mogą wwozić osoby, które ukończyły 20. rok życia, papierosy i wyroby tytoniowe - osoby, które ukończyły 18. rok życia. Przedmioty, których wwóz jest zabroniony bez specjalnego zezwolenia: telefony i inne wyposażenie telekomunikacyjne (nie dotyczy 1 szt. używanego telefonu komórkowego GSM), sprzęt wędkarski (który trzeba poddać dezynfekcji przy wjeździe do Islandii na koszt właściciela). Można wwozić tylko niewielką ilość lekarstw niezbędnych na czas pobytu, maksimum na 100 dni, funkcjonariusz służby celnej ma jednak prawo zażądać okazania świadectwa lekarskiego. Nie wolno wwozić: suszonego mięsa i innych suszonych produktów żywnościowych. Nie ma limitu wartościowego wwożonej gotówki, o ile wwożąca lub wywożąca ją osoba jest jej prawowitym właścicielem i w przypadku wątpliwości ze strony służb celnych może udowodnić tytuł własności. Noszenie noża w miejscu publicznym lub ostrych narzędzi o długości ostrza ponad 7 cm, jest traktowane przez policję na równi z posiadaniem broni. W związku z tym na jego posiadanie wymagane jest specjalne zezwolenie władz miejscowych.

Kuchnia

Głównym pożywieniem w tym wyspiarskim kraju są ryby: dorsze, węgorze, łososie, pstrągi, cierniki, sole, krewetki. Potrawy mięsne są drogie, z wyjątkiem jagnięciny i baraniny. Bardzo smaczna jest hangikjöt – wędzona baranina z młodymi ziemniakami, grochem i sosem. Etniczne restauracje oferują oryginalne dania ze wszystkich kontynentów. Jest jednak kilka bardzo oryginalnych, które kiedyś były przysmakami, lecz dzisiaj rzadko można je znaleźć w menu lokali. Należy do nich marynowany lub gotowany łeb barani. Z owcy nic się nie ma prawa zmarnować. Wykorzystuje się nawet oczy. Delikatesem są sursadir hrutspungar - wędzone jądra baranie. Blódmór - to serce, wątroba i płuca owcy zapakowane w owczy żołądek i ugotowane; slatur - w smaku przypomina polską kaszankę. Ale najsłynniejsze danie to wędzone i długo suszone mięso rekina – hakarl, o zepsutym smaku. Z napojów miejscowych wyróżnia się surmjólk – zsiadłe mleko z palonym cukrem oraz svarta daudi - wysokoprocentowa wódka. Przysmakiem jest czarny, razowy chleb o słodkawym smaku. Je się też żytnie naleśniki. Na deser oraz na śniadanie je się skyr, potrawę z przegotowanego mleka zmieszanego z twarogiem oraz wystudzonym chudym mlekiem; następnie jest ono przecierane przez sito i podawane z solą lub cukrem, świeżymi owocami leśnymi, bitą śmietaną.

Zakupy

Najbardziej popularne wśród turystów są wyroby z owczej wełny: swetry, szale, kurtki, kapelusze, czapki, rękawiczki, skarpety. Wiele z nich ma bardzo ciekawe i kolorowe wzornictwo. Piękna jest miejscowa ceramika, szkło artystyczne i srebrna biżuteria. Można kupić także miejscowe chipsy – w formie kawałeczków suszonej ryby, wędzonego mięsa rekina oraz inne smaczne przetwory rybne. Wszędzie dostępne są, sprowadzane od 30 lat z Polski, wafelki Prince Polo. W weekendy w stolicy otwarty jest pchli targ pod dachem – Kolaportid. Na ogół sklepy czynne są od 10-18, a w soboty 10-13. Niektóre supermarkety są otwarte do 23 przez siedem dni w tygodniu.

Zdrowie

Nie ma obowiązku wykonania szczepień przed przyjazdem. Islandia jest krajem o niezwykle czystej wodzie; można pić wodę z kranu. Uzyskanie porady medycznej związane jest z opłaceniem tzw. udziału własnego (opłata zryczałtowana niepodlegająca refundacji). Dotyczy to również osób objętych islandzkim systemem ubezpieczenia. Przykładowe wysokości udziału własnego - wizyta u lekarza internisty w ciągu dnia - 600 ISK (ok. 7 EUR), wizyta u lekarza internisty poza urzędowymi godzinami pracy - 1500 ISK, wizyta domowa - 2300 ISK.

Zwyczaje

Islandczycy pochodzą od walecznych i dumnych Wikingów i cechy te jeszcze dzisiaj są kultywowane. Jako naród szczycą się swoją niezależnością i tradycjami parlamentaryzmu oraz dziedzictwem artystycznym. Są indywidualistami, lubią się bawić i sporo piją. W społeczeństwie zdecydowanie dominują luteranie (97%). W wiekach XVI-XIX wieku była to obowiązkowa religia Islandczyków. Mimo wolności wyboru religii, kościołem narodowym jest kościół ewangelicko-luterański. Pierwsza misja katolicka, po wiekach nieobecności, została założona pod koniec XIX wieku. Około 2 tysięcy mieszkańców jest katolikami; żyją głównie w stolicy. Na terenie wyspy znajdują się dwie katolickie parafie i pięć kaplic. Katolicy posiadają własną szkołę, szpital i prasę. W miejscowości Hafnarfjördur mieści się klasztor, w którym żyją w ścisłej klauzurze siostry karmelitanki bose z Polski. Msza w języku polskim jest odprawiana w każdą trzecią niedzielę miesiąca w Reykjawiku, w kościele Marie Kirke.

I RATA
1000 PLN płatna przy zapisie

II RATA
płatna na 35 dni przed wyjazdem

Uwaga:
• Cena nie zawiera opłat za bilety wstępu ok. 50 EUR oraz za wycieczki fakultatywne, których wysokość uzależniona jest od liczby uczestników.
• Wycieczki fakultatywne lotnicze - z przewodnikiem lokalnym z jęz. angielskim (udział pilota polskojęzycznego uzależniony od liczby uczestników).
• Na wycieczkę fakulatywną na Grenlandię liczba miejsc ograniczona.  Zgłoszenia przy zapisie, najpóźniej 6 tygodni przed wylotem, wymagana zaliczka 1000 PLN.